ซูชิสายพาน แบบบุฟเฟ่ต์ หรือภาษาญี่ปุ่นเรียก 回転寿司(食べ放題)
ตอนอยู่ญี่ปุ่นกินบ่อยพอประมาณ ส่วนใหญ่จะไปกินร้านที่คิดราคาเท่ากันทุกจาน
รวมภาษีแล้วจะตกประมาณ 100 เยน เศษๆ
เวลาไปกินทีก็จะกินประมาณ 8-10 จาน (เพื่อความปลอดภัยของกระเป๋า)
เคยไปกินแบบบุฟเฟ่ต์ทีเดียว ราคาประมาณ 1,500 เยนเห็นจะได้
ตอนนั้นจำได้ว่ากินไป 15 จาน
ส่วนซุชิสายพานที่อร่อยที่สุดที่เคยกินคือ ที่เมืองโอตารุ (小樽) ในฮอกไกโด (北海道)
ราคาไม่แพง แต่อร่อยสุดๆ ไปเลย โทโร่ (トロ) งี้ ละลายในปาก
(แบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน)
ว่าแล้วก็มาพูดถึงร้านที่ไปกิน ร้านสึบากิยะ (Tsubakiya – 椿家)
ที่ซอยสุขุมวิท 33/1 ตรงเวิ้ง UFM Fuji Super
ไปกินกับเพื่อนสมัยมัธยมกันสามคน กะโซ้ยกันเต็มที่
เนื่องจากเป็นวันธรรมดา เลยไม่ต้องรอนาน
มีบางกระทู้ใน pantip บอกว่าไม่สด แต่กินดูแล้วก็โอเค (เพิ่งมาเจอกระทู้นี้ทีหลัง)
ไม่ถึงกับอร่อยเลิศเลอ แต่ก็อร่อยใช้ได้
กินไปสิริรวม 18 จาน ทำลายสถิติใหม่!!
(แต่เพื่อนกินไป 30!!)
ร้านนี้ให้บริการบุฟเฟ่ต์เฉพาะตอนกลางวัน เวลา 11-15 น.
ราคา 270 บาทถ้วน (ค่าน้ำต่างหาก)
ลองอ่านรีวิวของคุณ Dunbine http://dunbine.exteen.com/20070426/review-tsubakiya-2 ประกอบ
พูดถึงการแข่งขันฟุตบอลเอเชียนคัพ 2007 รอบแรก นัดสุดท้ายของกลุ่มเอ
ที่จัดขึ้นในประเทศไทย
(ไทยเป็นเจ้าภาพร่วมกับ อินโดนีเซีย มาเลเซีย และเวียดนาม รวมเบ็ดเสร็จ 4 ประเทศ!!!)
ไทย 0 – ออสเตรเลีย 4
ดูสกอร์แล้วคงนึกตกใจว่าทำไมแพ้ขาด
แต่ช่วงครึ่งแรกนอกจากลูกที่เสีย ไทยประคองเกมได้ดี
ส่วน 35 นาทีแรกของครึ่งหลัง ไทยนวดจิงโจ้อยู่ฝ่ายเดียวเลย
เขื่อนมาแตกเอาตอนนาทีที่ 80 หลังจากนวดอยู่นาน
แต่ได้แต่ป้อไปป้อมา ยิงเค้าไม่ได้ซะที
เสร็จโจร!
มาร์ค วิดูก้า มันถึกจริงๆ ถ้าหานักกีฬาตัวใหญ่ๆ มาสู้ไม่ได้ เจออย่างงี้คงต้องยอม
บทวิจารณ์เป็นรายตัว
ตอนโดนลูกสองหลังจากกำลังบุกเพลินๆ เป็นชุด เพื่อจะตีเสมอ เข้าใจอยู่ว่าช็อค
แต่หลังโดนลูกสามนี่ ใจไม่เอากันหลายคนแล้ว (เห็นๆ ว่าไม่รีบเอาบอลมาตั้งจุดเท่าไหร่)
จริงๆ น่าจะยังสู้ต่อ เผื่อโอมานชนะอิรัก แต้มจะเท่ากันทุกทีม
คราวนี้ผลต่างประตูน่าจะมีผล
ตอน 3-0 ได้คืนมาซักลูกก็ยังดี
ยังไงก็สู้ๆ ต่อไป
นัดหน้าในไทย คงเป็นอิรักเจอกับเวียดนาม
ถ้าไม่เปิดให้ดูฟรี คงไม่มีใครไปดูแหง
ป.ล. เว็บซิโก้
เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา
ไปเปิดบัญชีซื้อขายหุ้น หรือ “พอร์ต” กับกิมเอ็ง
(ได้รับคำแนะนำจาก บอย MacroArt ว่าของเค้าดี – คือ เร็ว และไม่เสียค่าธรรมเนียมขั้นต่ำ)
เมื่อตอน DTAC IPO ก็แอบไปจองมาหน่อยนึง
หลังจากเปิดพอร์ตไปเมื่อวันจันทร์ วันศุกร์ก็ได้ฤกษ์เอาหุ้น DTAC ไปเข้าพอร์ต แล้วก็โอนตังค์เข้าไปในพอร์ตหน่อยนึง
ที่กลุ้มใจคือ ดันขี้เกียจ
เลยพลาดจังหวะหุ้นกระทิงช่วงนี้ไป
ทั้งๆ ที่ download ใบสมัครของกิมเอ็งมาตั้งนานแล้ว
สมัครช้าไปจากที่กะไว้ประมาณ 2 อาทิตย์
พอดีกับช่วงที่หุ้นเริ่มเป็นกระทิงเลย
ตอนนี้เลยไม่ค่อยกล้าซื้อแล้ว แพงเหลือเกินแต่ละตัว
ตอนแรกว่าจะเล่นหุ้นพื้นฐาน เอาเงินปันผล
เพราะว่าดอกเบี้ยธนาคารต่ำเตี้ยติดดินเหลือคณานับ
แต่ตอนนี้ถ้าซื้อนี่ของแพงแน่ๆ ไม่รู้ว่าพวกฝรั่งมันจะทุบตลาดหุ้นไทยกันเมื่อไหร่
จะว่าไปแล้ว ตอนมัธยม ช่วงปิดเทอม
เคยนั่งตามราคาหุ้นในหนังสือพิมพ์ แล้วก็ทีวีภาคกลางวัน
ผิดประสาเด็กมัธยมทั่วไปนัก
ถ้าตอนนั้นเปิดพอร์ตได้ คงได้รวยไปบ้างแล้ว (แต่คงเจ๊งเอาตอนปี 40)
หุ้นพื้นฐานๆ อืมมม์ อืมมม์ ท่องไว้ๆ
แสดงนำโดย Anthony Hopkins และ Ryan Gosling
(คนหลังเคยได้ยินชื่อ แต่นึกไม่ออกว่าเคยดูเรื่องไหนมาก่อนรึเปล่า)
เป็นหนังแนวสืบสวนสอบสวน (Suspense) ฉลาดๆ ที่ไม่ได้ดูมานาน
แม้ว่าพอดูไปเกินครึ่งเรื่องซักเล็กน้อย จะพอเดาๆ ออกก็ตาม
แต่เปิดเรื่องด้วยการเปิดเผยตัวฆาตกรตั้งแต่แรก
แล้วยังทำให้อยากติดตามได้จนจบเนี่ย
ฝืมือจริงๆ
☆☆☆ (สามดาวเต็มสี่)
มีแต่คนบอกว่า “สนุก” “มันส์” “สุดยอด”
เลยตั้งความหวังซะเต็มที่
ก็สนุกดี
แต่สุดท้าย สรุปได้ว่า “ผิดหวัง”
หุ่นยนต์มันออกแนว ญี่ปุ๊น ญี่ปุ่น
รู้สึกว่าแปลงร่างมั่วๆ ไม่ค่อยสัมพันธ์กับต้นแบบเท่าไหร่
เนื้อเรื่องก็หลวมๆ พอๆ กับ ID4 ยังไงอย่างงั้น
สรุปว่า กราฟิคเจ๋ง เนื้อเรื่องงั้นๆ
สองดาวแล้วกัน ☆☆